Świadectwo w mediach

„...ponawiamy Nasze naglące wezwanie do tak zasłużonych zawodowych pracowników świata środków społecznego przekazu myśli, a w szczególności do tych, którzy noszą zaszczytne miano chrześcijan, aby nieśli "świadectwo w służbie słowa, którego wszystkie możliwe wyrazy powinny być wiernym echem Słowa Przedwiecznego, Wcielonego Syna Bożego, Światłości umysłów, Prawdy, która nas uszlachetnia" (Przemówienie Pawła VI na zjeździe Federacji Prasy Włoskiej, w: "L'Osservatore Romano" z dnia 24. VI. 1966).” (Paweł VI)

Obecność mediów katolickich w przestrzeni życia publicznego

Jako katolicy mamy prawo nie tylko do istnienia, ale także do równego dostępu do wolnego przekazu prawdy chrześcijańskiej i prawdy społecznej o nas samych. Mamy prawo odwoływać się do wszystkich ludzi dobrej woli, również do członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, o poczucie odpowiedzialności w sumieniu, nie tylko przed historią, ale i przed Bogiem. To poczucie sumienia wiąże się przecież ze światem wartości budowanych na Dekalogu i Ewangelii. A później jest już tylko sprawa honoru i wierności bądź zdrady (Abp Wacław Depo)

Historia zbawienia i komunikowanie

Również świat mediów potrzebuje Chrystusowego odkupienia. W analizowaniu procesów zachodzących w dziedzinie środków przekazu i ich wartości w perspektywie wiary niewątpliwie pomocne może być zgłębianie Pisma Świętego. Jawi się ono bowiem jako «wielki kodeks» przekazu przesłania, które nie jest tylko chwilowe i okazjonalne, ale fundamentalne, ze względu na jego wymiar zbawczy.

Historia zbawienia opisuje i poświadcza komunikowanie się Boga z ludźmi; w tej komunikacji wykorzystywane są wszystkie formy i odmiany przekazu. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, aby przyjął Jego objawienie i nawiązał z Nim dialog miłości. Z powodu grzechu ta zdolność do dialogu, zarówno na poziomie osobowym, jak społecznym, uległa osłabieniu, przez co ludzie zaznali i nadal zaznają goryczy niezrozumienia i wyobcowania. Bóg ich jednak nie opuścił, ale posłał im własnego Syna (por. Mk 12, 1-11). W Słowie Wcielonym zjawisko przekazu zyskuje najwyższe znaczenie zbawcze: to dzięki niemu bowiem człowiek otrzymuje w Duchu Świętym zdolność przyjęcia zbawienia, obwieszczania go braciom i dawania o nim świadectwa.(Jan Paweł II, list apostolski „Il rapido sviluppo”, n. 4)

Abp Zollitsch: w dzisiejszych czasach Jezus być może byłby na Twitterze

Zdaniem abp Roberta Zollitsch z Fryburga „w dzisiejszych czasach Jezus być może byłby na Twitterze i Facebook”- cytuje hierarchę Vatican Insider.


Vatican Insider

Środki społecznego przekazu a misje Kościoła

Paweł, który już przepowiadał w licznych miejscach, przybywszy do Aten, udaje się na areopag, gdzie głosi Ewangelię, używając języka odpowiedniego i zrozumiałego w tym środowisku (por. Dz 17, 22-31). Areopag był wówczas ośrodkiem kultury wykształconego ludu ateńskiego i dziś można go uznać za symbol nowych miejsc, w których należy głosić Ewangelię.

Pierwszym „areopagiem” współczesnym jest świat środków przekazu, który jednoczy ludzkość i czyni z niej, jak to się określa, „światową wioskę”. Środki społecznego przekazu osiągnęły takie znaczenie, że dla wielu są głównym narzędziem informacyjnym i formacyjnym, przewodnikiem i natchnieniem w zachowaniach indywidualnych, rodzinnych, społecznych. Przede wszystkim, nowe pokolenia wzrastają w świecie uwarunkowanym przez mass-media. „Areopag” ten został, być może, nieco zaniedbany. Na ogół uprzywilejowane bywają inne narzędzia ewangelicznego przepowiadania i formacji, podczas gdy środki społecznego przekazu pozostawia się inicjatywie jednostek czy małych grup, a do programu duszpasterskiego wchodzą one tylko drugorzędnie. Zaangażowanie w dziedzinie środków społecznego przekazu nie ma jednak wyłącznie na celu zwielokrotnienia przepowiadania Chodzi o fakt głębszy, gdyż sama ewangelizacja współczesnej kultury zależy w wielkiej mierze od ich wpływu. Nie wystarcza zatem używać ich do szerzenia orędzia chrześcijańskiego i Magisterium Kościoła, ale trzeba włączyć samo orędzie w tę „nową kulturę”, stworzoną przez nowoczesne środki przekazu. Jest to problem złożony, gdyż kultura ta rodzi się bardziej jeszcze aniżeli z przekazywanych treści, z samego faktu, że istnieją nowe sposoby przekazu z nowymi językami, nowymi technikami, nowymi postawami psychologicznymi. Mój Poprzednik Paweł VI mówił, że „rozdźwięk między Ewangelią a kulturą jest bez wątpienia dramatem naszych czasów” i dziedzina środków przekazu potwierdza w pełni ten osąd. (Jan Paweł II, Redemptoris missio, n. 37)

Media i kultura

Wierni świeccy powinni patrzeć na media jako na potencjalne, potężne narzędzia solidarności: „Solidarność jawi się jako konsekwencja prawdziwej i słusznej informacji oraz swobodnej wymiany myśli, które sprzyjają poznaniu i poszanowaniu innych”. Nie dzieje się tak, jeżeli środki społecznego przekazu wykorzystywane są do budowania i wspierania systemów ekonomicznych, które służą zaspokajaniu chciwości i żądzy zysku. W obliczu poważnych niesprawiedliwości decyzja o całkowitym przemilczaniu przez media niektórych aspektów ludzkiego cierpienia jest przejawem wybiórczości, której nie można niczym usprawiedliwić. Struktury i polityka przekazu oraz dostęp do technologii to czynniki, które powodują, że w epoce, gdy pomyślność, a nawet przetrwanie zależą od informacji, niektóre osoby są „bogate” w informacje, a inne „ubogie”. W ten sposób środki społecznego przekazu przyczyniają się do pogłębiania niesprawiedliwości i nierówności, które stają się przyczyną takiego samego cierpienia, o jakim potem informują w swoim przekazie. Technologia komunikacji i informacji, wraz z formacją uczącą korzystania z mediów, powinny dążyć do likwidacji tych niesprawiedliwości i nierówności.



Pracownicy środków przekazu nie są jedynymi osobami, które mają powinności etyczne. Mają je również ich użytkownicy. Ludzie pracujący w mediach, którzy starają się brać na siebie odpowiedzialność za ich kształt, zasługują na publiczność świadomą własnej odpowiedzialności. Podstawowy obowiązek użytkowników środków społecznego przekazu polega na rozeznaniu i wyborze. Dla tych, którzy pracują w różnych obszarach komunikacji społecznej, mocno i jasno brzmi napomnienie św. Pawła: „Dlatego, odrzuciwszy kłamstwo, niech każdy z was mówi prawdę swemu bliźniemu, bo jesteście nawzajem dla siebie członkami [...]. Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym” (Ef 4,25.29). Służba osobie przez budowanie wspólnoty ludzkiej, opartej na solidarności, sprawiedliwości i miłości oraz na upowszechnianiu prawdy o ludzkim życiu i o jego końcowym spełnieniu w Bogu – to podstawowy wymóg etyczny dla środków społecznego przekazu. W świetle wiary komunikowanie się ludzi trzeba uznać za drogę prowadzącą od wieży Babel do Pięćdziesiątnicy, a zatem za obowiązek osobisty i społeczny przezwyciężania zapory w porozumiewaniu się (por. Rdz 11,4-8), przez otwarcie się na dar języków (por. Dz 2,5-11), na przekaz odnowiony mocą Ducha Świętego, posłanego przez Syna. (Kompendium Nauki Społecznej Kościoła, nn. 561-562)

Komunikowanie i kontemplacja

Nauczyć się komunikowania znaczy zdobyć umiejętność słuchania, kontemplacji, a nie tylko mówienia. Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy pracują na polu ewangelizacji: zarówno milczenie, jak i słowo są istotnymi i nieodłącznymi elementami działań podejmowanych przez Kościół w dziedzinie środków przekazu, by na nowo głosić Chrystusa we współczesnym świecie.(Benedykt XVI)

Abp Depo do dziennikarzy „Niedzieli”: bądźcie współpracownikami i świadkami prawdy

O dawanie świadectwo prawdzie i naśladowanie Maryi w posłuszeństwie wiary, zaapelował do redaktorów tygodnika katolickiego „Niedziela” abp Wacław Depo. 20 grudnia Metropolita Częstochowski przewodniczył Mszy św. w siedzibie redakcji w Częstochowie.

Metropolita Częstochowski zaapelował do dziennikarzy i redaktorów „Niedzieli” o to by byli „współpracownikami i świadkami prawdy”- Jesteśmy wciąż wzywani do obrony prawdy kiedy w sztabach medialnych przygotowuje się kolejną wojnę przeciwko Bogu i obecności Jezusa w przestrzeni życia społecznego- mówił Metropolita Częstochowski.

Abp Depo do dziennikarzy

(fot. Sztajner/Niedziela)

Ewangelizacja przez Internet – mój felieton

„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19). Ten nakaz misyjny Jezusa wymaga ciągłego zaangażowania Kościoła w dzieło ewangelizacji. Dzisiaj oprócz osobistego świadectwa życia, wierności Ewangelii, bardzo ważnym znakiem czasu są nowe narzędzia ewangelizacyjne, a mianowicie środki społecznego przekazu, szczególnie Internet. One dają nam możliwość, tak bardzo dosłownie, „nauczać wszystkie narody”. Obecność Kościoła i kapłanów, a także duszpasterstwa w świecie cyfrowym, w świecie Internetu, służy dziełu ewangelizacji i głoszenia Słowa Bożego. Napisał o tym Benedykt XVI w Orędziu na 44. Światowy Dzień Społecznego Przekazu, w 2010 r., który wówczas obchodzony był pod hasłem: „Kapłan i duszpasterstwo w cyfrowym świecie: nowe media w służbie Słowa”. Benedykt XVI przypomniał w nim, że komunikacja i świat cyfrowy to rozległa i delikatna dziedzina duszpasterstwa. „Nowoczesne środki przekazu dawno już stały się częścią zwykłych narzędzi wypowiadania się wspólnot kościelnych, nawiązywania kontaktu z własnym terenem i wprowadzania bardzo często form dialogu o szerszym zasięgu, jednakże ich coraz większe ostatnio szerzenie się i ich znaczący wpływ sprawiają, że stają się one coraz ważniejsze i użyteczniejsze w posłudze kapłańskiej.”- napisał Benedykt XVI. „Albowiem świat cyfrowy, oddając do dyspozycji środki, umożliwiające niemal nieskończoną zdolność wyrazu, otwiera wielkie perspektywy i aktualizacje dla Pawłowego wezwania: „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!” (1 Kor 9, 16).”- kontynuuje Ojciec Święty. Tym niemniej Papież przypomina, że „od kapłanów wymaga się zdolności do obecności w świecie cyfrowym przy stałej wierności orędziu ewangelicznemu, aby odgrywali właściwą im rolę animatorów wspólnot, które wypowiadają się już coraz częściej przez liczne „głosy” pochodzące ze świata cyfrowego i aby głosili Ewangelię, wykorzystując, obok tradycyjnych narzędzi, możliwości nowej generacji środków audiowizualnych (zdjęcia, wideo, animacja, blog, strony web), które stanowią nieznane dotychczas okazje do dialogu i środki użyteczne także dla ewangelizacji i katechezy.”.



Internet, nowoczesne środki społecznego przekazu, nie tylko ułatwiają dzieło ewangelizacji, ale pozwalają „ukazywać życie Kościoła i pomagać ludziom dzisiejszym odkrywać oblicze Chrystusa.”. Kapłan obecny w świecie cyfrowym, w świecie Internetu, blogów, jak uczy Benedykt XVI „w zetknięciu ze światem cyfrowym powinien ukazać swe konsekrowane serce, aby wnieść ducha nie tylko w swoje zaangażowanie duszpasterskie, ale również w nieprzerwany komunikacyjny strumień „sieci”. Wystarczy spojrzeć na świat Inerentu, portali społecznościowych, blogów, a można przekonać się , jak wielu młodych ludzi poszukuje odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Jak wielu z tych młodych ludzi ma poranione serca, szuka pokoju wewnętrznego. Świat Internetu jest nie tylko narzędziem ewangelizacji, ale jest też narzędziem, jak określał to ks. Józef Tischner, „pracy nad nadzieją bliźniego.”

Opinia publiczna i media

Środki społecznego przekazu są niejako forum, na którym ludzie wzajemnie wymieniają swoje poglądy. Ta różnorodna wymiana zdań i poglądów przyczynia się do wzbogacenia życia i dojrzalszego postępu. (Communio et progressio, n. 24)

Środki społecznego przekazu i dialog

Wszyscy ludzie na świecie ożywieni wiarą mogą skutecznie przyczynić się dzięki środkom przekazu nie tylko do utrzymania stałego postępu ludzkości, ale także z pomocą Bożej Opatrzności, do stworzenia odpowiednich warunków dla powszechnego i wzniosłego dialogu, który by doprowadził ludzi do wyrażenia własnym życiem pełniejszego braterstwa przy uznawaniu wspólnego Ojca, jakim jest Wieczny Bóg.("Communio et progressio", nr.98)

Środki przekazu a wychowanie

Środki społecznego przekazu spełniają coraz większą i szerszą rolę na polu wychowania. W wielu krajach środki audiowizualne, kasety wizyjne oraz radio i telewizja stały się zwykłymi narzędziami nauczania, uprzystępniającymi wielkiej liczbie ludzi osiągnięcia dokonane w różnych dziedzinach wiedzy. W innych krajach środki społecznego przekazu są stosowane jako uzupełnienie metod nauczania i doskonalenia zdobytych wiadomości zarówno wśród starszych jak i młodzieży. Wreszcie tam, gdzie zupełnie brak środków nauczania, społeczny przekaz udostępnia nauczanie religijne, daje podstawowe przygotowanie w zakresie nauki czytania i pisania, uzupełnia wiadomości z dziedziny uprawy roli, medycyny, ochrony zdrowia oraz podaje zasady pomocne do rozwoju całych społeczności. Tego rodzaju praca, podejmowana przez środki społecznego przekazu, powinna, jeśli to możliwe, mieć na oku charakter prawdziwego dialogu tak, by uczący się nie poprzestawali na samym zdobywaniu wiedzy, ale przyzwyczajali się równocześnie do wypowiadania za pośrednictwem tych środków.(Communio et progressio,n.48)

Sekcja Polska Radia Watykańskiego na Facebooku

Sekcja Polska Radia Watykańskiego jest już na Facebooku.



Sekcja Polska Radia Watykańskiego - profil na Facebooku

(fot. wikipedia)

Prawość i prawda

Podstawowym prawem wszelkiego rodzaju przekazu jest szczerość, prawość i prawda. Nie wystarczają zatem dobre chęci i prawość woli, by tym samym przekazywanie nosiło cechy przekazu uczciwego. Ponadto, należy przekazywać fakty zgodne z prawdą, to znaczy dawać ich prawdziwy obraz, zgodny z wewnętrzną prawdą przedstawianych wydarzeń. Zasługa i wartość moralna jakiegoś przekazu nie zależy od samego tylko tematu czy od doktryny, jaką temat ten zakłada, ale także od rodzaju przekazu, od sposobu przedstawienia, mówienia i przekazywania, dalej, od okoliczności towarzyszących i wreszcie, od odbiorców, do których dany rodzaj przekazu jest skierowany (Communio et progressio, n.17)

Pius XII i TV

Pius XII inauguruje Tv Europa , 9 czerwca 1954 r. Ważny krok w dziejach ewangelizacji przez środki społecznego przekazu.

Pierwszy e-mail w dziejach papiestwa (listopad 2001)

W listopadzie 2001 r. Jan Paweł II wysłał swój pierwszy e-mail - był to pierwszy dokument Kościoła katolickiego wysłany drogą elektroniczną.

Jan Paweł II pierwszy raz w historii wysłał posynodalną adhortację apostolską „Ecclesia in Oceania” do zainteresowanych episkopatów za pośrednictwem internetu.

(fot.google images)

Inauguracja Radia Watykańskiego (12 lutego 1931)

12 lutego 1931 r. papież Pius XI zainaugurował działalność Radia Watykańskiego. Ważny krok w obecności Kościoła w świecie mediów i w dziele ewangelizacji.

Historyczne zdjęcie i historyczny moment

Benedykt XVI wie, że orędzie Ewangelii powinno dotrzeć do jak największej liczby ludzi na całym świecie. Twitter jest ważnym narzędziem w tym dziele.

Benedykt XVI wysyła pierwszego tweeta, 12 grudnia 2012 r.

(zdjęcie L'Osservatore Romano za serwisem News.va)

Jak mówić o Janie Pawle II w mediach? Debata w Krakowie- Lagiewnikach

Jak mówić i pisać o Janie Pawle II. Jak wygląda percepcja nauczania polskiego Papieża w społeczeństwie. Czy Jan Paweł II jest wciąż osobą medialną?- na te i inne pytania starali się odpowiedzieć uczestnicy debaty, która odbyła się 14 grudnia w Krakowie-Łagiewnikach, w Auli bł. Jana Pawła II przy Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, w ramach II Forum Inicjatyw Poświęconych Janowi Pawłowi.

Mój tekst 

Tekst na portalu 'Niedzieli' 

Mass media: narzędzia planów Opatrzności Bożej i zjednoczenia

We wspaniałych wynalazkach technicznych, które przyśpieszają społeczny przekaz między ludźmi, chrześcijanin odkrywa narzędzie planów Bożej Opatrzności, sprzyjające zjednoczeniu między ludźmi żyjącymi na tej ziemi. Nowe środki przekazu społecznego rodzą nowe potrzeby i tworzą, niejako, nowy język, który pozwala ludziom lepiej się poznać i łatwiej zbliżyć do siebie. Im zaś szybciej nastąpi między nimi porozumienie, a dobra wola skłoni jednych ku drugim, tym będą bardziej skorzy do zaprowadzenia sprawiedliwości i pokoju, wzajemnej życzliwości i dobroczynności, dalej, pomocy i miłości, i wreszcie "komunii". Dlatego słusznie środki społecznego przekazu należą do najskuteczniejszych i najprzystępniejszych czynników zdolnych wpłynąć na utwierdzenie się miłości, która może wreszcie zrodzić zjednoczenie. (Communio et progressio, n.12)

"Media społecznościowe: drzwi prawdy i wiary; nowe miejsca ewangelizacji."

"Media społecznościowe: drzwi prawdy i wiary; nowe miejsca ewangelizacji.". Taki będzie temat Orędzia na 47. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, które Benedykt XVI ogłosi w przyszłym roku.

Środki społecznego przekazu „dar Boży”

Kościół widzi w środkach społecznego przekazu "dar Boży”, ponieważ zgodnie z opatrznościowymi zamiarami Boga doprowadzają one do braterskiej przyjaźni między ludźmi, którzy w ten sposób łatwiej odpowiadają Jego zbawczej woli.(Communio et progressio, n 2)

Pierwszy tweet Benedykta XVI (12 grudnia 2012)

Na zakończenie audiencji generalnej Benedykt XVI wysłał pierwsze tweeta na swoje oficjalne konto na Twitterze - poinformował Rome Reports

"Środki społecznego przekazu ważnymi elementami cywilizacji"

„Należy więc doceniać, zgodnie z właściwą wartością, sposób, w jaki prasa, kino, radio, telewizja i inne środki oddziaływania społecznego przyczyniają się do rozwoju kultury, podnoszenia rangi sztuki, do odpoczynku umysłowego, do wzajemnego poznania i zrozumienia między narodami, wreszcie do rozpowszechnienia nauki ewangelicznej.” (Paweł VI, Orędzie na I Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, 1967 r.)

Orędzie Pawła VI 1967 r.

MESSAGE oh Paul VI

(fot.google immages)

„Milczenie i słowo drogą ewangelizacji”

„Kiedy słowo i milczenie nawzajem się wykluczają, komunikacja ulega pogorszeniu, bo albo wprawia w stan pewnego oszołomienia, albo — przeciwnie — wywołuje chłód; kiedy natomiast milczenie i słowo wzajemnie się dopełniają, komunikacja nabiera wartości i znaczenia. Milczenie jest integralną częścią komunikacji i nie istnieją bez niego słowa bogate w treść. W ciszy słyszymy i poznajemy lepiej samych siebie, rodzi się i pogłębia myśl, wyraźniej rozumiemy to, co chcemy powiedzieć, albo to, czego oczekujemy od innego człowieka, dokonujemy wyboru, jak się wyrazić.”- pisze Benedykt XVI w Orędziu na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu.



Proponuję podjąć refleksję nad Orędziem Benedykta XVI

Orędzie Benedykta XVI



Proponuję też film dokumentalny „Milczenie i słowo” inspirowany Orędziem Benedykta XVI. Film został przygotowany przez paulistów.

Christ Communicator

While He was on earth Christ revealed Himself as the Perfect Communicator. Through His "incarnation", He utterly identified Himself with those who were to receive His communication and He gave His message not only in words but in the whole manner of His life. He spoke from within, that is to say, from out of the press of His people. He preached the Divine message without fear or compromise. He adjusted to His people's way of talking and to their patterns of thought. And He spoke out of the predicament of their time.

Communication is more than the expression of ideas and the indication of emotion. At its most profound level it is the giving of self in love. Christ's communication was, in fact, spirit and life.In the institution of the Holy Eucharist, Christ gave us the most perfect and most intimate form of communion between God and man possible in this life, and, out of this, the deepest possible unity between men. (Communio et progressio, n.11)

Chrystus Głosiciel / Komunikator

W czasie swego ziemskiego życia Chrystus dał się poznać jako doskonały "Głosiciel". Przez wcielenie upodobnił się do tych, którzy mieli Go kiedyś słuchać, a w swoich kazaniach i całym stylu życia zawsze miał na względzie przepowiadanie. Przemawiał wśród swego ludu, głosząc całe posłannictwo Boże mocno i wytrwale. W swoim przepowiadaniu przyjął sposób mówienia i myślenia właściwy krajowi i jego sytuacji.
"Komunikowanie", to coś więcej niż samo tylko przekazywanie idei czy wyrażanie uczuć, to przede wszystkim dawanie siebie z miłości i dlatego właśnie "komunikowanie" Chrystusowe jest duchem i życiem (J 6, 63). Ustanawiając Eucharystię, Chrystus dał nam najwspanialszy wzór "komunikowania", jaki jest dostępny ludziom na ziemi, mianowicie, zjednoczenie, komunikowanie między Bogiem i człowiekiem, a przez to samo wzór najściślejszego i najdoskonalszego zjednoczenia między ludźmi. (Communio et progressio, n.11)



To zadanie jest bardzo aktualne w dzisiejszym świecie Internetu.

„Cyberteologia” i „twitter teologia”

To dwa pojęcia, które są związane z osobą o. Antonio Spadaro jezuity redaktora naczelnego czasopisma La Civilta’ Cattolica znanego jako „cyberteolog”, od wielu lat zajmującego się kwestią Internetu i obecnością przesłania ewangelicznego, myśli chrześcijańskiej w przestrzeni Internetu, portali społecznościowych, w sieci.



Cyberteologia jest refleksją na temat wiary w erze informacyjnej. Cyberteologia to refleksja chrześcijańska i obecność chrześcijańska w świecie Internetu.

Misja

Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody...(Mt 28, 19)



Żyjemy w świecie, w którym środki społecznego przekazu, szczególnie Internet, odgrywają ważną rolę w życiu człowieka, w jego relacjach. Ten wyjątkowy świat wymaga obecności Ewangelii. Orędzie Dobrej Nowiny powinno znaleźć się w tym wielkim świecie, nazywanym często cyberprzestrzenią. Trzeba też umieć spojrzeć na współczesne osiągnięcia technologii, środków społecznego przekazu i komunikowania, jako na narzędzia, które pomagają w dziele ewangelizacji. Również z drugiej strony ten wielki, często bardzo nowoczesny świat wymaga ewangelizacji. Stąd nazwa mojego bloga: „CyberEWANGELIZACJA”.



Znajdą się na nim moje osobiste przemyślenia na temat relacji: Ewangelia a mass media, przemyślenia autorytetów w tej dziedzinie, ale także myśli z bogatego nauczania Kościoła na temat komunikacji i środków społecznego przekazu.



Patronem mojego bloga będzie bł. ks. Jakub Alberione wielki apostoł środków społecznego przekazu.