„Możecie być pewni, że Kościół ze swej strony przykłada wielką wagę do waszego cennego dzieła; wy jesteście zdolni zebrać i wyrazić oczekiwania i wymagania naszego czasu, wskazać na elementy niezbędne do odczytywania rzeczywistości. Wasza praca, wymaga studium, wrażliwości, doświadczenia, jak w wielu innych profesjach, ale domaga się szczególnej troski o prawdę, dobro i piękno. I to nas szczególnie zbliża, gdyż Kościół istnieje, aby przekazywać gdyż Kościół istnieje, aby przekazywać właśnie to: «osobową» Prawdę, Dobro i Piękno”. Powinno być jasno widoczne, że wszyscy jesteśmy powołani, aby przekazywać nie siebie samych, ale tę egzystencjalną triadę jaką wspólnie kształtują prawda, dobro i piękno.(...)
Jesteście dla mnie ważni. Myślę o waszej pracy. Życzę, abyście pracowali ze spokojem i owocnie; abyście znali coraz lepiej Ewangelię Jezusa Chrystusa i rzeczywistość Kościoła”.
(16 marca 2013 r., Aula Pawła VI, Watykan)
„Wasza wierność Kościołowi nadal wymaga, byście byli surowi wobec różnych form obłudy serca, które jest zamknięte, a więc chore. Wobec tego typu choroby trzeba być twardym. Jednak waszym głównym zadaniem nie jest budowanie murów, tylko mostów. Jest to nawiązywanie dialogu ze wszystkimi ludźmi, także z tymi, którzy nie wyznają wiary chrześcijańskiej, ale «rozwijają wspaniałe dobra ducha ludzkiego», a nawet z tymi, którzy «przeciwni są Kościołowi i w różny sposób go prześladują», jak mówi Sobór Watykański II. Tyle jest ludzkich kwestii do przedyskutowania i podzielenia się nimi, a w dialogu można zawsze zbliżyć się do prawdy, która jest darem Bożym, i wzajemnie się ubogacić. Dialogować znaczy być przekonanym, że drugi człowiek ma coś dobrego do powiedzenia, i dać miejsce dla jego punktu widzenia, jego opinii, jego propozycji, oczywiście bez popadania w relatywizm”
(Spotkanie z redakcją „La Civiltà Cattolica”, 14 czerwca 2013 r.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz